Je vraagt je wellicht af wat deze twee dingen met elkaar te maken hebben. Laat ik beginnen met de waterspreng in het bos. Want het was daar waar deze blog geboren werd. Een mooie plek in de Montferlandse bossen waar een waterbron aan het oppervlak komt. Een plek met een waterstroompje omringd met een prachtig rijke diversiteit aan groene planten en mossen. Dit alles omsloten door mooie hoge beuken en daarom heen een beschermde cirkel van een aantal grote krachtige eiken. Een plek die me rust en inspiratie biedt en waar ik regelmatig kom. Zo ook vorige week. Kijkend naar het vrij stromende water viel het me op hoe het bij alle stenen die het tegenkwam zijn weg, met soort van luchtig en natuurlijk gemak aanpaste. Dat een tijdje aanschouwende kwam al mijmerend het thema van het ‘moeten gevoel’ in het leven bovendrijven.

Ik schrijf met nadruk het moeten gevoel, want het moeten is eigenlijk een gevoelstoestand, een beleving. Op het moment dat het immers niet zo voelt is het geen moeten meer. Wat is dat dan eigenlijk voor een gevoel? Dit gevoel is denk ik het best te verwoorden door het woord onvrij. Als je voelt dat je iets moet in het leven dan voelt dat onvrij. Onvrij is eigenlijk een heel onnatuurlijke zijnstoestand. Je ‘moet’ iets doen wat in gaat tegen een diepe innerlijke natuurlijke stem en behoefte die eigenlijk aangeeft dat het niet het juiste is voor jou om dit op dit moment te gaan doen. Wat je gaat doen is dus een tegennatuurlijke beweging. Alsof je tegen de stroom in gaat. Alsof het water met alle geweld door de steen heen wil stromen i.p.v. een ander pad te kiezen door er losjes om heen te gaan.

Als je het idee hebt dat je iets moet in je leven geeft je dat een vervelend gevoel. En als je dat vervolgens gaat doen dan zijn de dingen die onderneemt eigenlijk altijd beperkend in effect. Met andere woorden dingen doen vanuit moeten zal nooit leiden tot gepassioneerde, creatieve, inventieve, efficiënte en productieve handelingen. Sterker nog als je dingen doet vanuit het moeten dan gaan er vaak een hoop dingen mis en\of kost het ontzettend veel energie. Als ikzelf bijvoorbeeld puur op wilskracht ga schoonmaken, vanuit het moeten, dan stoot ik dingen om, breken er dingen en kost het me heel veel energie. Terwijl als ik het zelfde doe maar dan op een moment dat het niet als moeten voelt, dan lijkt alles zonder enige moeite te verlopen. Dan kost het me geen tot nauwelijks energie en geniet ik met veel plezier van zowel het doen zelf, als het resultaat. Zelfde handelingen, maar een totaal andere ervaring dus! In werksituaties ontstaan ook de meest creatieve, heldere en inspirerende situaties op momenten dat er vrijheid wordt gevoeld door iedereen die betrokken is. M.a.w. de mooiste ideeën worden geboren op momenten waar geen moeten gevoeld wordt op wat voor een manier dan ook.

Er is echter een uitzondering op dit alles. Namelijk als het moeten gevoel ontstaat door het feit dat je luistert naar een wat meer oppervlakkige stem in jezelf. Een die zegt om in je comfortzone te blijven. M.a.w. de stem van de angst. De angst die daarmee het ‘moeten gevoel’ simuleert als motivatie om het juist niet te doen. In die situaties is het juist wel de meest natuurlijke en vruchtbare weg om het te doen. De paradox van de angst is namelijk dat je het alleen kunt overwinnen door het te doen.

Ja, das makkelijk denk je wellicht. Wanneer weet je nu wanneer je het moeten gevoel ervaart vanuit de stem van de angst of juist dat de diepe innerlijke, meer intuïtieve stem is die spreekt? Tja, daar is eigenlijk maar een antwoord op…door jezelf goed te (leren) kennen. De stem van je angst wordt namelijk altijd vertegenwoordigd door je overlevingspatronen en belemmerende geloof systemen. Ken je die, dan weet je het onderscheid te maken.

En hoe kan je dan het beste omgaan met situaties die je het ‘moeten gevoel’ geven waarbij  de diepere innerlijk stem spreekt? Eigenlijk heel simpel. Door het niet te doen, althans niet op dat moment. En vervolgens je aandacht op andere werkzaamheden te richten die wel kloppen voor je gevoel en daarmee je eigen natuurlijke stroom in stand te houden. En mocht je toch onbewust er voor gekozen hebben om het te doen en vervolgens ervaart dat de dingen die je doet niet stromen, kies dan alsnog om dan te stoppen. Vervolgens te kijken waar er onvrijheid is in je handelen en je dan op iets anders te richten wat wel goed voelt in het moment.

En daarmee is de link met persoonlijk leiderschap gelegd. Je kiest namelijk voor wat voor jou klopt. Dat vraagt natuurlijk wel enige assertiviteit want het ‘moeten’ wordt veelal ingegeven door je omgeving. En soms is het haast onmogelijk om daar niet in mee te gaan.

In die gevallen zou je er ook voor kunnen kiezen om het dan wel te doen maar dan je focus te richten op zingeving. Kun je iets vinden in die handeling wat je zingeving geeft. Als je je focus verlegd naar zingeving verdwijnt instant het moeten. Je doet dan namelijk iets weer vanuit je eigen keuze en vanuit integriteit naar jezelf. Vaak kan loopbaanbegeleiding je helpen in dit proces.

Een voorbeeld: Je bent actief in de zorgsector en je ‘moet’ eten koken voor de bewoners van het huis waar je werkt. Je hebt zelf geen honger, het is mooi weer en je zou het liefst met een aantal bewoners een ommetje maken. Je kunt besluiten dat te gaan doen. Maar een aantal bewoners geven aan honger te hebben en te willen eten. Je kunt er dan ook voor kiezen om toch eten te gaan koken maar de focus dan te richten op het creatieve proces van koken, op alle mooie kleurcomposities die je kunt maken van de verschillende bestanddelen. Of dat je een bewoner bij het eten maken betrekt en je focus richt op vergroting van iemands zelfstandigheid. Als je dat doet zal je gevoel en ervaring van het eten koken totaal anders zijn.

Het moeten gevoel uit je leven bannen doe je dus door jezelf vrij te zetten. Enerzijds door  een onderliggende angst te overwinnen en patronen te doorbreken door het juist te doen. En in geval van de innerlijke natuurlijke stem het juist niet te doen of door het wel te doen maar dan met de focus op iets wat je zingeving geeft. Dit alles vraagt echter wel om oefening. Het daarom ook handig om te beginnen met kleine ‘moet dingetjes’ en dit later uit te bouwen tot de grotere ‘moet situaties’ in je leven. Het resultaat hiervan is dat je meer vrijheid gaat ervaren.

Aan jou uiteraard de keuze……

Leven met de aanwezigheid van het onvrije moeten gevoel in jou.

Of leven als het water wat om de steen heen stroomt, vanuit innerlijke vrijheid.

Guy Andreoli

Guy Andreoli

Guy Andreoli

Senior Coach

Als je er voor kiest jouw ware pad te gaan lopen zal deze zich vanzelf aan je tonen.